علی تنها کسی ست که در خانه خدا متولد شده است
علی اولین کسی بوده که به اسلام گرویده است
علی در لیله المبیت در بستر پیغمبر خوابیده است
علی فاتح خیبر بوده است
علی در احد جانفشانیها کرده است
علی در غزوه خندق عمربن عبدود را شکسته است و پس از فرو خوردن خشمش سر اورا برا ی رضای خدا و فقط برای رضای خدا جدا کرده است
علی همیشه شیر میدانهای نبرد حق علیه باطل بوده است
علی کسی ست که پیامبر در حقش "من کنت مولاه فهذا علی مولاه " را گفته است
علی کسی ست که به راحتی حکومت را به شیفتگان قدرت وا می گذارد وقتی که بیم اختلافات خانمان برانداز می رود
.........................علی
هریک از ویژگیهای علی از او یک انسان کامل به نمایش می گذارد
اما این ویزگیها وقتی عظیم تر می شوند که علی خم می شود و کودک یتیمی را به پشت خودش سوار می کند
آن همه عظمت و اینقدر خاکی ! بی علت نیست که یکی از القاب علی "بو تراب " است
من فکر می کنم وقتی که علی شهید شد پدر دلسوزی را از دست دادم
از اینروست که در غم از دست دادنش عمیقا می گریم
سال گذشته که به زیارت قبرش رفته بودم هروقت وارد حرمش میشدم احساس میکردم سالهاست با این خانه مانوسم . در و دیوارش برای من نا آشنا نمی آمدند .چیزی شبیه احساس ورود به خانه پدری گرمم میکرد
این حالت در هیچ یک از مکانهای مقدسی که به آنها رفته ام به من دست نداده است
هر سال در چنین روزهائی احساس یتیمی می کنم
۳ نظر:
بسیار زیبا نوشتید
علی یارتان
مردی که شگفت زاده شد ، شگفت زیست و شگفت از دیده رفت ...
خوشا به سعادت شما که شگفت انگیزترین مرد روزگار را زیارت کردید.
آنقدر زيبا از مولايمان صحبت كرديد كه سرشار از زيبايي شديم .خوشا به سعادت كساني كه بزرگي را درك مي كنند و البته درك بزرگي نياز به آدم بزرگ دارد و شما يكي از آنها هستيد
ارسال یک نظر