رمضانه

نمی دانم این عنوانی که بکار برده ام درست است یا نه .چه درست چه نادرست میخواهم چند کلمه ای در باره ماه رمضان بگویم

من در هر رمضان به یاد پدرم می افتم .در کودکی با صدای دعای سحر او از خواب بیدار می شدم.برای من خیلی دلنشین بود .خیلی با احساس می خواند و کمتر اتفاق می افتاد که اشکهایش جاری نشود . مثل مداحان نمی خواند .عاشقانه می خواند

وقتی می گفت : یا عدتی فی کربتی و یا صاحبی فی شدتی با و جود آن که معنی اش را نمی فهمیدم خیلی از آن لذت می بردم طوری دعا را می خواند که گوئی با کلمات عجین شده است

حالا هروقت دعای سحر می خوانم سعی می کنم به همان صورت بخوانم. یادش به خیر باد و خدایش بیامرزد

قسمتهائی از این دعا را که خیلی دوست دارم می نویسم

اللهم طهر قلبی من النفاق ..........خدایا دوروئی را از قلبم

وعملی من الریا.............. و ریاکاری را از عملم

ولسانی من الکذب.................و دروغ را از زبانم

وعینی من الخیانه ....................و خیانت را از چشمانم پاک گردان

اللهم املا قلبی حبا لک............ خدایا دلم را مملو از دوستی خودت

و خشیته منک ................... و ترس از خودت

وتصدیقا لک ................... و گواهی دادن به حقانیت تو

وایمانا بک ................... و ایمان به تو

وفرقا منک ................. و هراس از تو

و شوقا الیک ............... واشتیاق بسوی تو آمدن بگردان

اللهم رضنی بماقسمت لی .................. خدایا مرا به آنچه قسمتم کرده ای راضی کن

حتی لا اسئل احدا شیئا .......................... به گونه ای که از هیچکس دیگر چیزی نخواهم

باید بگویم در این دعا زیبائی متن عربی و دلنشینی آن قابل مقایسه با ترجمه فارسی من نیست