یک روز آسوده

دیروز به حرف سهراب کردم .چشمهایم را شستم و جور دیگر دیدم
تا به حال پائیز را اینطور زیبا ندیده بودم

تا به حال پائیز را تا این اندازه دلپذیر نیافته بودم
دردل "آرام" ی داشتم که آذر های جانم رامی زدود
همو بود که مرا سر مست میکردو زیبائیهای طبیعت را به چشمم زیباتر
دیروز آسمان آبی تر بود
.واقعا آبی تر بود
حرفم را باور کنید
دیروز در کنار جوی نشستم اما گذرتاسف بار عمر را ندیدم
دیروز در کنار جوی جریان پر نشاط زندگی را یافتم
چرا که چشمهایم را شسته بودم
دیروز با خودم می گفتم :مگر نه این ست که فردوس دمی زو قت آسوده ماست ببین باغ دارد به فردوس میرسد
باغ دارد آسودگی را آغاز می کند
باغ دارد پس از دو فصل پر تلاش استراحت می کند .پس فردوس باید همین باشد
فردوس باید پائیز باشد
چرا فردوس را به بهار تشبیه می کنیم ؟ بهار حیات دوباره است
بهار " حشر " ست و پائیز فردوس
من دیروز در فردوس بودم
من دیروز "آرام " بودم
من دیروز با " آرام " در فردوس بودم
من دیروز آسوده بودم
پی نوشت :عکس بالا را دیروز در جاغرق گرفتم . من در بین ییلاقات اطراف مشهد جاغرق را از همه بیشتر دوست دارم چرا که تابستانهای زیادی از نو جوانی و جوانیم را آنجا گذرانده ام