تصنیف "در ملک ایران " شعر از زنده یاد امیر جاهد آهنگ از شادروان علی اکبر شهنازی در " دشتی " وصدای دلنشین خانم هنگامه اخوان در ملک ایران ، وین مهد شیران تا چند و تا کی ، افتان و خیزان داد از جهالت خدا که قدر خود ندانیم در زندگانی چرا شبیه مردگانیم که با چشمان بینا به کوره ره روانیم ز معرفت دوریم به جهلُ مستوریم به مجمع جهانیان چو عضو رنجوریم ایرانی بد از اول جهانگیر نی در کشمکش تسلیم تقدیر حرف حسابی زده از نوک شمشیر کجا شد آن ندای عیش دیروز که در شما خموش گشته امروز ز علم و تدبیر شما نظام و شمشیر شما فتاده بد کار جهان به دست تقدیر شما به دست تقدیر شما عصری که دنیا در انقلاب است با نور دانش در پیچ و تاب است در مهد سیروس این خواب سنگین بس نا صواب است بیدارُ باید دمی شدن از خواب غفلت تا دورُ گردد همی ز ما ادبار و ذلت تو ای بیچاره ملت غریق جهل و غفلت ز جای خود خیزید به هم بیاویزید به جای اشک تر ز آستین گهر ریزید غم تا چند فغان و ناله تا کی با ذلت کنی عمر گران طی کی بوده زیبنده نسل جم و کی چنین خموشی و فسرده خونی برون سپیدی و سیه درونی کجا کند چاره تیغ فغان و فریاد دریغ به زعم جاهد برگو که را بود دست ظفر که باشدش پای گریخت |
۱۳۸۷ اردیبهشت ۲۰, جمعه
تصنیف " در ملک ایران "با صدای هنگامه اخوان
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۵ نظر:
با سلام
بیسار زیبا می نویسید
من یک جوان 18 ساله هستم و با وبلاگ شما خیلی کیف می کنم
فقط یک سوال؟
قضیه حق نشر یا قانون کپی رایت آهنگ هایی که میگذارید چیست؟
آیا این موزیک ها به طور رایگان بوده که شما آن را نشر می دهید ؟
با سپاس
ممنون از انتخاب زیبای شما
چند روز است هر چه سعي كردم نتوانستم در وب شما كامنت بگذارم .خوشحالم كه امروز موفق شدم .از تصنيف هاي زيبا هم متشكر
جناب استاد
ممنون از توجه شما . با عرض ادب و احترام به عقاید جنابعالی ، در زمینه شخصیت و افکار دکتر سروش ، تعصبی نسبت به ایشان ندارم، اما ایمان دارم که مطالعه و تحرک فکری بیشترین نیاز جامعه ایست که ما درآن زندگی می کنیم .
اگر وضعیت اجتماعی نابسامان است یا ۲۸ سال قبل به روشنفکران ما اجحاف شد،بیست و هشت سال فرصت خوبی بود که اندیشمندان ما و یکایک ما که عشق وطن و توانایی فکر کردن داریم با مطالعه و پرداختن به مسائل جدی ، در حد توانمان کاری کرده باشیم .
هنوز هم هستند اساتید و محققینی که هیچ موج و انحرافی نتوانست آنها را از کار اصلی خودشان باز دارد و کماکان نه در جای و منزلت واقعی خود ، که لااقل در خدمت جامعه باشند .
آنچه که در مورد شخصیت دکتر سروش مرا به احترام وامیدارد این است که ایشان بعد از هیاهوها و درگیریها و تقسیم غنایم هنوز هم تحقیق را رها نکرده است .
اگر کشوری تحول و ترقی بخواهد ، باسوادی و برخورد اندیشه ها تنها راه آن است . ساختن و پروراندن نسلی با فکرهای بزرگ و روح آزاد ، اگر هم ممکن باشد که هست از دست انسانهایی با فکر بزرگ و روحی آزاد برمی آید .
باز هم از توجه و تذکر شما ممنونم و به حضورتان در بین دوستانمان افتخار می کنم حتی اگر با تلخی همراه باشد .
چوب استاد به زمهر پدر
عکساتون معنی دار و زیبا بود و ممنون از گذاشتن موسیقی با صدای خانم اخوان خیلی استفاده کردم
ارسال یک نظر