چون که او ریش دارد و من نه

بعضی از طنز ها هستند که خیلی به دل آدم می نشینند .مثل این شعری که آقای سید محمد رضا عالی پیام سروده اند .
این شعر را در یک بلوتوث بازی از دوستی گرفتم .نمی دانم جدید است یا قدیمی و تاریخ سرودن شعر را هم نمی دانم. برای من جدید است و خیلی هم به دلم نشسته .شاید هم برای شما تکراری باشد .
اما شعر :
آدمی می شناسم از دوزخ
خوف وتشویش دارد و من نه
بس که می ترسد از عذاب خدا
هول آتیش دارد و من نه
دائما ذکر گوید و تسبیح
در کف خویش دارد و من نه
قلبی آکنده از خدا و سری
باطن اندیش دارد و من نه
بس عجول است در رکوع و سجود
گوئی او جیش دارد و من نه
تا رسد زآسمان به او الهام
دوسه تا دیش دارد و من نه
گوئیا با خدا بود فامیل
او که این کیش دارد و من نه
بهر ماموریت ز بیت المال
هی سفر پیش دارد و من نه
بر نگشته ز انگلیس هنوز
سفر کیش دارد و من نه
بهر حج تمتع و عمره
کوپن و فیش دارد و من نه
زندگی تخته نرد اگر باشد
او دو تا شیش دارد و من نه
پانزده تا مغازه یک پاساژ
توی تجریش دارد و من نه
در دزاشیب باغ و در قلهک
خانه از خویش دارد و من نه
پانزده تا عیال صیغه و عقد
بی کم و بیش دارد و من نه
گرچه با گرگها بود دمخور
ظاهر میش دارد و من نه
دانی او این همه چرا دارد؟
چون که او ریش دارد و من نه
میکروفن را بگیر از "هالو "
سخنش نیش دارد و من نه